In 2015 rondde ik mijn onderzoek aan de Open Universiteit af (Simon, 2015). Dat onderzoek werd gestuurd door het gedachtengoed van het complex responsieve proces-denken zoals dat aan universiteit te Hertfordshire (UK) was ontwikkeld. Meer dan in Hertfordshire gebruikelijk was, werd in Nederland een uitgebreide methodologische verantwoording gevraagd bij het verdedigen van je onderzoek. Die methodologische verantwoording vond ik toen in aansluiting op auto-etnografisch onderzoek. Omdat auto-etnografie echter een minder bekende en nogal omstreden onderzoeksmethode is, was na de afronding de vraag hoe ik verder kon als onderzoeker.

Identiteit als onderzoeker in het geding

Na het afsluiten van mijn onderzoek kreeg ik de mogelijkheid aan de slag te gaan in een kenniskring. ‘Kenniskring’ is de aanduiding voor een onderzoeksgroep binnen hogescholen. Sinds 2002 wordt in het hbo praktijkgericht onderzoek verricht in kenniskringen, veelal in samenwerkingsverbanden met andere organisaties. Waarmee niet wil zijn gezegd dat er consensus bestaat over wat praktijkgerichtheid betekent.

Bij mijn entree in een kenniskring zat ik met twee vragen. Hoe kan ik onderzoek blijven doen op basis van mijn complex responsieve afkomst? Wat gaat praktijkgericht onderzoek voor mij inhouden?